Dag 8

Onze vakantie in New York en Canada is ten einde. Helaas, want vooral Qwen en ik voelen ons helemaal thuis in New York Niet iedereen houd van de ultimate urban jungle, maar wij wel. Het is ook niet voor niets dat ik er voor de tweede keer was en stiekum hoop ik dat ik nog wel een keertje zal gaan. Ook Qwen geeft aan absoluut nog een keer terug te willen.

Na het opstaan de koffers gepakt, We hebben een extra koffer bij ons voor alle kleren en souvenirs die we gekocht hebben en proppen deze vol. Daarna nog even genoten van Times Square en nog wat laatste kadootjes voor thuis gekocht, Zelf ging ik naar de American Eagle's outfitters om te kijken voor een spijkerbroek en na redelijk wat passen en meten slaag ik uiteindelijk. Bijkomend voordeel is dat je met een kassabonnetje van deze winkel kan zorgen dat je op een MEGA groot reklamebord kan komen te staan. We gaan naar de kelder en laten de foto maken, Als side-tekst schrijf ik "We Will miss NY" echt veel meer past er ook niet op. Omdat het rustig in de winkel is zal onze beeltenis al na 5 minuten op het scherm komen werd er gezegt. Buiten nemen we plaats op het terras en wachten in spanning af met foto en videorecorders in de aanslag. Al na drie minuten komt onze foto van de bvenste verdieping naar beneden "gevallen" en hebben onze 15 seconden fame:

Daarna naar de M&M's store want ik wilde nog wat kopen voor Ronald, Dit is mijn kameraad die voor mijn katten zorgt thuis. Ik besluit een grote M&M's handdoek te kopen. De dames willen nog wel verder kijken maar kijkend op de klok begin ik nattigheid te voelen en geef aan dat we beter kunnen gaan. De koffers hadden we in een locker van het hotel achtergelaten en halen deze op. Kijkend op de kaart besluiten we te gaan lopen naar Grand central station want het is maar een relatief kleine afstand en een taxi is teveel gedoe met al die one-way straten. We krijgen er lichtelijk spijt van, want het sjouwen van de koffers door de drukke straten is toch wel erg zwaar, vooral na zo'n vermoeiende week. De tijd begint ook ernstig te dringen en tot overmaat van ramp weten we niet precies waar de bus naar Newark airport zal stoppen. Uiteindelijk een Starbucks ingelopen en het gevraagd aan iemand, Die geeft aan dat het om de hoek is. Daar aangekomen staat er gelukkig al een bus. Onderweg doet de bus nog een paar haltes aan, We hebben geluk dat we op Grand Central zijn opgestapt want er staat een rij die zo lang is dat je er wel drie bussen mee kan vullen. We kijken meelevend naar de boze mensenmassa maar zijn gelukkig dat wij al een plekje hebben. De bus kan redelijk doorrijden maar het word later en later en het doomscenario dat we onze vlucht zouden kunnen missen speelt zich steeds prominenter in mijn hoofd af. Dat dit in Buffalo gebeurde was achteraf wel grappig, maar een intercontinentale vlucht moet je echt niet missen.

Aangekomen op Newark Liberty airport lijkt alles rustig, er staat een kleine rij voor de bagage-afgifte en volgens de vriendelijke dame die me 50 dollar afrekend voor de extra koffer hebben we zelfs nog tijd om een sigaretje te roken. Na ons laatste peukie in New York naar de douane, Daar aangekomen worden we geconfronteerd met een rij die je niet kan voorstellen. We sluiten aan maar worden op de schouders getikt, "Sorry people but the line starts there !" Oops, de rij is nog langer dan we al dachten. Met nog een uur te gaan voor we vliegen begin in hem weer te knijpen.. De rij schiet aardig op, de Amerikanen werken efficient maar de rij is zo lang dat we er toch ruim drie kwartier over doen om er doorheen te komen. Gelukkig hebben we het gehaald....

De terugreis valt zwaar voor de dames, ze zijn moe en kunnen niet slapen. Als Qwen af en toe indommelt word ze steeds gewekt door de piloot die wat zegt of andere dingen, Ik geniet vooral van mijn plekje bij het raam en zie de duisternis op ons afkomen. We vliegen tegen de draaiing van de aarde in en dus komt de nacht snel en duurt maar erg kort. Ik besluit te gaan slapen en dat lukt gelukkig. De heen en terugreis is mijn in elk geval erg meegevallen, Als het ochtend word en we aankomen bij de kust van Nederland zie ik een grijs wolkendek boven ons land hangen, de temperatuur in New York was om en bij de 25 graden maar in Nederland is het 8 graden, om depri van te worden !! Ik schiet een video van de landing en dan zijn we weer thuis...

Ik vond het weer een mooie belevenis, New York is mijn tweede thuis geworden en heb nu al weer heimwee....

Dag 7

Alweer de laatste dag, wat gaat de tijd toch snel ! Alhoewel sommige van ons bijna geen stap meer kunnen zetten, heb ik er nog wel schik in. De voeten van mijn vrouwelijke metgezellen lijken wel olifanten-poten, behoorlijk gezwollen dus. En Qwen heeft daarnaast ook nog verschillende blaren waarvan één tussen haar tenen, een akelig gezicht en het moet dan ook vreselijk pijn doen.
Maar toch door, want ook Qwen wil op haar laatste (volle) dag in NYC wat doen. Gisteravond was Madamme Tussauds dicht en dus gaan we daan nu maar heen. Wij hebben het twee jaar geleden al gedaan maar Qwn is nog nooit geweest, En met onze kortingskaart de New York Pass is het gratis. Ik heb twee jaar geleden al gezegt dat ik het de entreeprijs niet waard vind maar aangezien het gratis is, is het dan toch wel weer leuk om te zien allemaal. Eerst stap je in een lift en ga je omhoog, Dan zie je ineens de straatkant want deze lift heeft een glazen kooi ! Je gaat dan ongeveer zes verdiepingen hoog, best grappig om de winkelstraat vanaf boven te zien :)
Na op de foto zijn geweest met zowat alle sterren was het tijd om te gaan lunchen, Twee jaar geleden hebben we het niet gedaan maar we vonden het nu wel tijd om eens een keertje te gaan eten bij Planet Hollywood. Ze zeggen dat alle grote sterren hier wel eens gegeten hebben maar wij kunnen ons dt niet voorstellen. Wat wel leuk is, is dat je echte spullen uit zeer bekende films in vitrines ziet liggen. De jas van Sylvester Stallone uit de film First Blood, pickhouweel van de film cliffhanger etc etc. Bovendien smaakt de lunch erg goed en krijgen we tien dollar per persoon korting met onze eerdergenoemde kortingskaart, Een geslaagde lunch dus !

We besluiten the Top of The Rock aan te doen, Wijsneus Qwen wist ons te vertellen waar dat was, Dat is dat gebouw met die spitse toren !! Nou wist ik al dat dat niet zo was maar ik ging er maar in mee. Op de kaart gekeken waar we heen moesten, NYC heeft veel hoogbouw en dus kan je het niet zien vanaf bijvoorbeel Times Square waar we nu staan. Maar net voordat we de metro in willen stappen zien we iets waar het hartje van Heidi en Qwen sneller doet slaan .... The naked Cowboy !!!! in levende lijve !! Voor degene die nog nooit van hem gehoord hebben, Het is een man die in zijn onderbroek gitaar saat te spelen op Times Square, Het enige wat hij verder nog aan heeft is zijn boots en een hoed. Hij is wereldberoemd. Na omhelzingen en wat obscene betastingen gaan we weer verder. Aangekomen bij the Top of the Rock (Rockerfeller plaza) wijs ik smadend naar boven "Waar is die spitse toren gebleven Qwen ?" hahahaha.
Eenmaal boven aangekomen schiet ik een employee aan en kom eracht dat het spitse gebouw the Crysler building is. Want al wist ik wel dat het niet Rockerfeller plaza was, ook ik wist niet welk gebouw het dan wél was..
Top of the rock blijkt een goede zet, hetis dan wel niet zo hoog als the Empire state building maar het uitzicht is fenomenaal en er staan ook geen hekken omheen, Op sommige plekken alleen glas om te voorkomen dat mensen de 70 verdiepingen naar benden springen. Het geeft een speciaal gevoel hier te staan, Het mooie weer en het prachtige uitzicht op bijvoorbeeld central park helpen daaraan mee.

Op het programma staat het Amerikan Museum of Natural history, Heidi en ik zijn er al eens geweest maar Qwen niet en het is een must-see in NYC. Aangekomen gaan we een andere ingang in dan ons vorige bezoek en dat brengt ons bij het astrologische gedeelte van het museum, Dit hadden we dus nog niet gezien ! Na wat wikken en wegen besluiten Qwen en ik extra kaarten te kopen voor een Omniversum achtige film over het ontstaan van het Universum. Maar eerst even door de hal gelopen waar foto's hangen van de wandelingen op de maan en dergelijke. Er ligt ook een Metreoriet waar ik met veel ontzag naar kijk. Een enorm ding bijna compleet van ijzer en krijg ook wat uitleg erover van een sterrekundige, Bijzonder interessant ! Hierna was het tijd voor de voorstelling, En ik moet zeggen; Geen spijt gehad want het is prachtig en geeft een unieke kijk op het ontstaan van het heelal.
Daarna nog even naar het ude gedeelte van het museum waar de skeletten van de Dinosauriers staan. Als ze naast de T-rex staat besef je dat het geen lekkere tijd voor mensen was geweest. Dat beest had je als een snack verorberd. Prachtig om te zien, dat wel !
We worden eruit gegooid want het is sluitingstijd...

Tijd om te shoppen en dat doen we bij de 21 Century store wat pal naast het World trade centre ligt. Een mega winkel die erg goedkope waren heeft, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Macy's en Bloomingdales. Na wat rond te hebben gekeken eerst maar even wat gegeten bij de naastgelegen Burger King, en dan weer verder shoppen. Vol tassen komen we weer naar buiten, Het is bijna 2100 uur en de zaak gaat sluiten. Ook de ondergetekende heeft geshopt, Een broek, een shirt, sokken en schoenen. Buiten aangekomen storten we bijna in van vermoeidheid en besluiten we terug te gaan naar het hotel.

Na alle kleren gepast te hebben en de labeltjes verwijderd voor de douane nog even wat gegeten en naar Times Square gegaan voor onze laatste blik op Times Square in het donker.

Dag 6

De bijna aanslag op Times square blijft de gemoederen bezig houden, Op het nieuws en in de kranten hebben ze het over weinig anders meer. Het is toch vreemd, we waren dan wel niet in de buurt toen het busje met explosieven werd ontdekt maar omdat we er nu een weekje wonen is terrorisme dan toch ineens niet zo ver van je bed, Letterlijk zelfs want Times Square is nog geen 100 meter lopen vanaf hier. Manhatten was al goed bevolkt met politie, maar nu is het echt een vertoning van macht die zijn weerga niet kent, Ik tel soms 5 politiewagens op 15 vierkante meter en op elke hoek van een straat staan meerdere politieagenten, Te paard, in busjes, lopend met kogelvrije vesten aan, compleet inclusief mobiel commandocentrum. We voelen ons veilig in New York maar met zoveel politie word je constant aan de dreiging herrinerd.

Maargoed, vandaag naar central park !! het mooie weer zit ons mee evenals twee jaar geleden en huren drie fietsen om eens lekker door het park te fietsen. We schieten de camera's vol met mooie plaatjes en genieten van elke minuut. op de terugtocht om de fietsen in te leveren worden de dames afgesneden door een taxi en vooral Heidi komt ten val. Ik heb niks in de gaten omdat ik voorop fiets en ga vrolijk door. Later in het hotel zien ik haar flinke blauwe plek op het been, Qwen kreeg ook haar stuur tegen haar aan en heeft ook een blauwe plek, maar niet zo groot.

Na Central park op zoek naar "DankU" een Nederlands restaurant vlakbij het park. Onderweg komen de dames een leuke kledingzaak genaamd Strawberry tegen en dat vertraagd ons ongeveer een uur. Qwen heeft in elk geval leuke kleren gekocht en is helemaal happy. Het restaurant kunnen we niet vinden, het vermoeden bestaat dat hij er niet meer is dus besluiten we maar naar het geplande Bloomingdales (warenhuis) te gaan. Helaas nemen we de metro de verkeerde kant op en komen weer bij het park uit, We hebben honger en moe van het slenteren en komen een eethuisje genaamd Metro tegen. Hier zijn we lekker gaan schransen !!

De metro genomen naar the Empire state building om van het uitzicht op de 86e !! verdieping te gaan genieten. Qwen is bang om naar boven te gaan maar moet toch mee van ons. In het begin durfde ze niet het platform op maar uiteindelijk deed ze het toch, erg stoer ! Er hangt inmiddels een donderwolk boven het gebouw en het begint flink te waaien dus vlucht ze weer naar binnen, wij volgen niet veel later want het begint ook te regenen.

Beneden aangekomen besluit ik dat ik mijn was wil gaan ophalen wat ik heb bijna geen schone kleren meer. Bijkomstig voordeel is dat ik dan niet mee hoef te gaan shoppen want dat staat op de planning. De dames gaan op souvenierjacht en ook naar het mega warenhuis Macy's. Savonds komen ze terug en maken mij wakker, ik ben inmiddels ook erg moe van het reizen en lopen dat als ik mn bed zie, ik er ook spontaan op in slaap val ! Ze krijgen me traditiegetrouw maar moeilijk wakker maar uiteindelijk lukt het en besluiten naar Madame Tussauds te gaan. Helaas blijkt deze al gesloten, De dames nemen zich voor zichzelf te gaan troosten met een lekker ijsje van the Stone cold creamery, die blijkt gelukkig wel open. Vooral Qwen kan bijna niet meer op haar voetjes staan van alle blaren en vermoeide enkels maar wil nog niet terug naar het hotel dus besluiten we wat te gaan eten bij Applebees. Applebees is een grill / steakhouse en ik denk een van mijn favoriete restaurants. Qwen en ik nemen een maga-hamburger en Heidi neemt de spareribs. Terwijl we eten kan ik ook nog genieten van een stukje voetbal; Bayern Munchen tegen Bochum ;)
Vanuit het raam van Applebees zien we hoe een dronken kerel door vijf politieagenten word omsingeld nadat ie uit een yellow-cab stapt, Hij is het denk ik niet eens met de ritprijs of zo maar de agenten worde steeds aggressiever tegen hem en dan besluit ie toch maar te gaan betalen, Ik had mn camera aanstaan, dus als men overging tot arrestatie dan had ik een leuk filmpje gehad denk ik, maar helaas voor ons en gelukkig voor de man in kwestie word er afgetikt en laten ze hem lopen. Ja ik ben toch wel een beetje een sensatiezoeker..
Moe maar voldaan richting hotel, Ik schrijf nog een blog en mik ondertussen per ongeluk een biertje in de laptop-tas !! heidi is daar niet zo blij mee natuurlijk, maar de schade blijkt mee te vallen. Ik hoop vandaag nog tijd te hebben om wat foto's toe te voegen bij de verhalen, Want foto's zeggen meer dan woorden.

Dag 5

Vroeg opgestaan want we vliegen vandaag weer terug naar New York, Om 08.36 gaan we met jetBlue naar John F. Kennedy airport. Het is haasten want het tijdsvenster is krap, Bij vetrek uit het hotel blijkt dat de rekening niet vooraf betaald is geweest en vraag ik opheldering bij het hotel want denk zeker te weten dat ik dat wel gedaan heb. De manager geeft mij zijn kaartje en verzoekt mij het thuis nog maar eens na te kijken.
Dit kleine oponthoud blijkt ons nog duur te komen staan blijkt later want we komen onderweg naar Buffalo airport twee keer in de file terecht. Wij zijn op vakantie maar voor de Amerikanen en Canadezen is het een gewone Maandagmorgen en dus is het druk op de weg. Ook blijkt de afstand van hotel naar vliegveld langer dan we aannamen. Het terugbrengen van de huurauto ging vlot, De man die de auto aannam zag dat we haast hadden en het was binnen 5 minuten gepiept. Desondanks missen we onze vlucht !! Het is mij en ook Heidi nog nooit eerder gebeurd en we vragen ons af hoe het verder moet. We worden op standby gezet voor de volgende vlucht, maar wat als deze vlucht vol komt ? Het is volgens mij zo dat als je standby staat dan gaan betalende klanten voor, Wij hadden natuurlijk wel betaald maar wel voor de vlucht eerder...
Na anderhalf uur wachten meldt ik me maar eens bij de balie en de man geeft aan dat de vlucht "wide - open" is, dit tot onze opluchting, We kunnen dus mee. De airbus A320 vertrekt op tijd en een uur later landen we op JFK. Bij het verlaten van het vliegtuig vraagd Heidi of ze even in de cockpit mag en wonderwel mag dat, Ook Qwen gaat even in de stoel zitten, geweldig !!

We nemen de airtrain (een soort monorail) naar de Metro. We zijn moe want erg vroeg opgestaan en dat reizen hakt er behoorlijk in ! De metro is een fantastisch reismiddel in ew York maar toch is het een half uur reizen naar Manhatten. Vanaf het punt waar we uitstappen moeten we ook nog met alle koffers naar het hotel lopen, En dat ging niet zo vlot want bij aankomst op het vliegveld bleek dat een van onze koffers beschadigt is en dus is de trolley functie niet meer te gebruiken. Uiteindelijk stappen we het hotel in en ploffen neer op het bed. Het hotel is niet zo luxe maar wel weer heel dicht bij Times Sqaure. Na gedouched en omgekleed te hebben gingen we wat te eten halen bij het tentje naast het hotel, het blijkt een mekka voor de liefhebber, Je kan er echt alles halen en ziet er heerlijk uit.

Na heerlijk gegeten te hebben per yellow-cab naar de bowlingbaan aan pier 61 in Mid-Manhatten. Het bowlen is toch heel anders dan in Nederland en ik bak er in het begin geen hout van, Qwen daarintegen wel en wint tot mijn ontsteltenis de eerste game !!! De tweede game kom ik wat beter in mn spel en veeg ik de vloer aan met de dames ;) Qua totaalscore win ik de twee games met slechts 1 puntje hehehe.
Qwen betaald de taxi terug naar het hotel, Ze heeft heel erg last van blaren en zag er tegen op om de metro te nemen. De vriendelijke Pakistaanse taxichauffeur brengt ons naar het hotel. Onderweg leren we hem op verzoek een paar Nederlandse woorden. Saillant detail; deze taxichauffeur was voorheen een bankier maar door de economische crisis is hij zoals veel anderen zijn baan kwijt geraakt.

Dag 4

Opstaan in Niagra falls is een bijzonder iets,
Vanuit de hotelkamer zien we nu de pracht
van de watervallen. Ok het hotel was een beetje aan de prijzige kant maar nu weet ik waarvoor ik betaald heb. Links zien we vanuit ons raam de Amerikaanse waterval en rechts de Canadese.

Er staat vandaag een boottochtje naar de watervallen op het menu maar eerst een overheerlijk ontbijt gegeten in het Hilton.

De wachttijden voor de "Maid of the Mist" vallen mee, maar het is dan ook nog vroeg in het seizoen. Eerst een lange weg naar beneden via trappen en een lift e dan arriveer je aan de waterkant. Je krijgt eerst nog een plastic poncho mee om je kleren een beetje te beschermen van het onvermijdelijke water wat over ons heen gaat komen. De watervallen zijn zo hoog dat als het water de rivier raakt dit een enorme waterdamp veroorzaakt. Qwen heeft zichzelf ingepakt als een marsmannetje, want God verbiede dat de mascara uitloopt (lol).

Het is een prachtig schouwspel van de natuur, zo mooi er indrukwekkend dat zelfsde foto's niet weergeven hoe het werkelijk is. Bij terugkomst van de ongeveer 20 minuten durende boottocht blijkt Heidi behoorlijk nat, ik een beetje, en Qwen is vrijwel droog.

Na onze belevenis op de boot nog even op souvenierjacht gegaan, en langs het Guiness book of records museum, erg leuk om te doen. Het weer zit ook nog steeds mee, het zou gaan regenen maar het is warm en droog.

Na de souvenierjacht naar de Aero-whirlpool gegaan, deze attractie ligt op ongeveer 5 kilometer van Niagra falls en is een lange kabelbaan tussen de Canadese kant van de rivier en de Amerikaanse. De rivier onder ons komt met hogesnelheid een meertje in gelopen en vervolgd dan zijn weg verder via een andere rivier, Het resultaat zijn prachtige draaikolken ! Qwen durfde niet mee maar Heidi en ik vonden het prachtig ! Overigens kwam je niet helemaal aan de Amerikaans kant, Dit zou namelijk een douane probleem opleveren.

De auto in gestapt voor een bezoek aan Niagra-on-the-lake, We kregen van het hotel de tip om hierheen te gaan en eerlijk is eerlijk het is een prachtig rustiek stadje en we kwamen huizen tegen om van te dromen, werkelijkwaar prachtig. Canada is zooo mooi !!

Van een Nederlands meisje in een souvenierwinkel kregen we te horen dat de prijzen van de huizen waar we onderweg zo van gekwijlt hebben niet te betalen zijn, Weer een droom minder dus ;) Van al dat gereis kregen we toch wel honger, Even lekker gegeten bij Fournos een restaurantje wat we vooraf al op hadden gezocht op het internet en wat ons door het meisje in de souvenierwinkel ook werd aangeraden. Heidi en ik namen de steak en Qwen deed zich te goed aan een halve kip. Het eten was lekker en de bediening vriendelijk dus tevreden en met het buikje vol reden we weer terug naar Niagra on the falls. Onderweg was het nog even schrikken, een Wasbeertje stak zomaar ineens de weg over !!! Gelukkig zag Heidi hem op tijd en remde tijdig af.

Dag 3

Vandaag de rit naar de Niagara watervallen in Canada. Wederom vroeg opgestaan en bij de Starbucks ontbeten. Ik had de huurauto dicht bij ons hotel besteld om onnodig gesjouw met de koffers te voorkomen, Het was dan ook slechts twee blokken lopen gelukkig. Qua tijd liepen we een beetje achter want de dame bij de Starbucks had ons voedsel aan een ander meegegeven en dus waren we pas 09.30 bij de auto. Eenmaal daar aangekomen bleek dat er geen navigatiesysteem beschikbaar was maar uiteindelijk bleek deze er al in te zitten ! Dit tot opluchting van Heidi omdat zij het eerste stuk zou rijden. Daarna moest er nog "kennis" gemaakt worden met de auto, we zijn allebij geen automaat gewend en dus was het even kijken hoe alles werkt. Gelukkig hebben ze op mijn werk poolauto's die automaat zijn en wist ik wel een beetje hoe of wat. Uiteindelijk een uur later vertrokken dan geplanned maar dat mag de pret niet drukken, we zijn op weg naar Canada !!

Het blijkt een gewelige auto die Toyota Camry, We hadden een Chevrolet Impala besteld maar een kniesoor die daar op let. Alleen het eerste stuk New York uit was een beetje eng in het begin maar eenmaal de stad uit hadden we nergens last van. Het was ongeveer zeven uur rijden in totaal maar met tussenstops meegerekend hebben we er toch een dikke negen uur over gedaan. Onderweg blijkt dat de natuur veel te lijden heeft onder het autogebruik in Amerika, we zijn tientallen dode dieren tegengekomen langs de highway en erger nog we hebben zelfs een dier dood zien gereden worden door de auto die naast ons reed. Als dierenliefhebber was dat toch wel een domper op de reis kan ik vertellen.
In de avond kwamen we aan bij de grens. Na een paar strenge vragen van de Canadeese douanier en een wachtrij van ongeveer een half uur konden we eindelijk naar ons hotel rijden.
Ik had niet echt op het budget gelet toen ik in Januarie dit hotel boekte. Een double deluxe kamer ergens tussen de 30e en de 50e etage, Met bubbelbad, openhaard en uitzicht op de Niagra falls. We kwamen aan in het donker dus zagen we niet veel meer van de watervallen maar het hotel voldeed aan alle verwachtingen en meer. Een geweldige kamer met een fenomenaal uitzicht vanaf de 44e (!!) etage !!!
Tegen middernacht nog even een pizza gescoord en toen maar naar bed gegaan, De reis had zijn tol geeist en we waren moe.

Dag 2

Vandaag stond op het progamma the Statue of Liberty en bezoek aan Coney Island.
We waren al vroeg uit de veren, Eerst een kop koffie en een paar broodjes gegeten bij de Starbucks, De Starbucks was al een favoriet van ons op Schiphol maar in Amerika vind je ze zowat op elke straathoek. En het komt dan ook mooi uit dat er een op ongeveer 30 meter lopen van ons hotel bevind. Na de koffie met de metro richting Battery park, een rit waar je in de grote steden van Nederland minstens 30 tot 45 minuten over zou doen maar het openbaar vervoer zit in NYC goed in elkaar en dus is het slechts tien minuten. Heerlijk die Metro, waarom kan dat in Nederland niet vraag je je af.

Bij Battery park (dankt zijn naam aan een batterij van afweergeschut langs de rivier) aangekomen hadden we tickets gereserveerd voor de boottocht naar Liberty Island, Bezoek aan de statue of Liberty en bezoek aan het kroontje in dat beeld. Een goede zet blijkt achteraf want je loopt vrij makkelijk langs de rijen heen omdat je behandeld word als VIP, en dat voor 3 dollar meer was het een briljante zet van Heidi om dat te doen. We moesten wel nog even in de rij om de reserveringen om te ruilen voor tickets, Eenmaal in de rij kreeg Qwen een spontane bloedneus !! Dat was wel even schrikken maar gelukkig was het al snel weer gestopt.
De boottocht naar Liberty Island was net als twee jaar geleden erg leuk, en het moet gezegt worden dat het weer daar ook parten in speeld. Practig weer, ongeveer 25 graden. Kan bijna niet beter ! We misten helaas onze 11.00 uur afspraak voor het "kroontje" maar we konden gewoon met de groep van 11.45 uur mee, tot mn opluchting. Je komt er niet zomaar in de kroon van het vrijheidsbeeld, je moet er wel wat voor overhebben want je krijgt een fouillering waar de Amerikaanse grenswachten een puntje aan zuigen, zelfs de schoenen moesten uit ! Onderweg naar boven moet je ongeveer drie keer je kaartjes laten zien. Echt ongelovelijk ;)
Er is geen lift naar boven en het zijn 342 treden die je op moet voordat je er bent, Onderweg zijn we maar een paar keer gestopt om adem te halen want in 1 keer red je het niet. Eenmaal boven is het uitzicht prachtig en tel daarbij op dat er maar ongeveer 200 mensen per dag in het kroontje mogen, dus dat maakt het allemaal wel speciaal. De wachtlijst voor het Kroontje zit nu al vol voor Oktober heb ik me laten vertellen.

Later op de dag naar Coney Island in Brooklyn. Met de nummer 4 en aansluitend de nummer Q Metro is het een fluitje van een cent om er te komen. Uitgestapt bij Brighton beach en vanaf daar over de boulevard gelopen, De bedoeling was om naar het rollercoasterpark en New York Aquarium te gaan maar beiden bleken helaas dicht. het rollercoasterpark was tijdens het voorseizoen alleen in de weekenden geopend en voor het aquarium waren we te laat voor. Het was niet erg want de wandeling er naar toe was leuk en we hadden schitterend weer. Onderweg nog langs "Nathans" gegaan, naar verluid de beste hotdog in de wereld verkopen ze daar. En ik moet zeggen; Hij was bijzonder lekker !!

Terug naar Manhatten voor de Imax 3D film "Alice in Wonderland", een geweldige film -niet mijn genre- maar door de 3D effecten ontzettend leuk. Na de film naar de Cold Stone Creamery gegaan waar het ijs voor je neus bereid word. Als je in New York bent moet je er zeker heen gaan. Vermoeid van de lange dag weer naar het hotel, New York is geweldig maar dodeijk vermoeiend ;)

Dag 1 (vervolg)

We zijn er ! De landing was verre van idiaal, het vliegtuig schudde heen en weer tijdens het aanvliegen zodanig dat je nog liever in de achtbaan zou zitten. Heidi was zo wit als een laken na de landing, en ook mijn maag begon te protesteren.. Nadat we het vliegtuig uit waren bleek dat ik mijn trui vergeten was in het vliegtuig en ondanks dat ik terug ben gegaan om te zoeken kon ik hem niet meer vinden, jammer, want het was juist de trui die ik twee jaar geleden bij de New York Yankees had gekocht. Wie weet krijg ik hem nog terug van de "lost & found" van het vliegveld als we terug gaan.

Na het landen door de douane heen, duurde wel iets langer als twee jaar geleden maar in principe waren we er zo doorheen. De reis naar Manhatten wilde we per metro doen maar dat bleek een omweg te zijn en hebben uiteindelijk de bus genomen. Inmiddels was het spitsuur in New York en dus hebben we er meer dan een uur over gedaan. Eenmaal afgezet bij Bryant park lopen met de koffers naar 70 Park Aveneu waar ons hotel zit. De hotelkamer blijkt in orde, en voldoet naar New Yorkse maatstaven, we hebben een beetje de ruimte waar je in de gemiddelde hotelkamer normaal je kont niet kan keren. Enige nadeel is het uitzicht, dat is namelijk een stenen muur hahahaha. Maar het mag de pret allemaal niet drukken hoor !

Na een lekkere hotdog gegeten te hebben, en een lekkere kop koffie bij Starbucks te hebben genomen op weg naar Times Square, het hartje van Manhatten en mijn favoriete plaats in New York. Wat een overdaad aan lichtreklames, wat een mensen allemaal. Het hele plein stond vol met touristen. het blijft een prachtig schouwspel. Seeing is believing, je moet er echt zijn geweest om de sfeer te proeven.

We waren behoorlijk moe van de reis maar toch even naar de M&M store geweest, Qwen keek hier haar ogen uit. Zoveel mechandise van M&M's gewoonweg onbeschrijvelijk, Jassen, tassen, handdoeken, Kaartspellen, sleutelhangers etc etc ...

Hierna weer naar het hotel, het was inmiddels al 22.00 uur en door het tijdsverschil waren wij al veel langer op dan je normaal doet. Morgen naar miss Liberty en Coney Island, we kijken er echt naar uit !

DAG 1

Vanmorgen werd ik wakker gemaakt door Heidi en Jewel, veel te vroeg maar Jewel moest uitgezwaaid worden naar school. Die zien we niet meer voor we op vakantie gaan, Ze zou het liefst meegesmokkeld worden in één van de koffers maar helaas, ze moest gewoon naar school terwijl wij vandaag !!! op vakantie gaan. Best zielig maar haar tijd komt nog wel een keertje.
Maargoed, vandaag is dus de dag, de koffers zijn gepakt en de paspoorten liggen klaar. De weersvoorspellingen voor New York zijn meer dan uitstekend te noemen, 21 graden bij aankomst en verderop in de week word het zelfs 30 graden. Wat mij betreft kan het niet beter !
Heidi en Qwen zijn al aan het douchen en zometeen ik nog en dan vertrekken we om 09.15 richting schiphol. De auto parkeer ik nabij schiphol en worden dan met een busje naar de vertrekhal gebracht. Dan begint de lange reis die niet onderschat mag worden, Je moet drie uur aanwezig zijn voor een intercontinentale vlucht en dus is het lang wachten. Daarna zit je toch acht uur in een vliegtuig en ik spreek uit ervaring dat dit een hele lange zit is. We nemen uiteraard genoeg lectuur mee en we hebben een laptop, dus vermaak is er wel een beetje.
Nou, ik ga ook maar eens onder de douche stappen. Voor de thuisblijvers; We vliegen met continental airlines om 13.15 CO Newark.

Later meer...

Nog drie dagen !

Van die vulkaan horen we niet veel meer, hoewel het gevaar nog steeds aanwezig is ben ik er een stuk meer gerust op dan een week geleden. De vulkaan spuwt nog wel rook maar experts zeggen dat het niet zoveel meer is als voorheen, en wat het spuwt is hoofdzakelijk stoom.
De voorbereidingen gaan dus gewoon door zoals gepland. Vrijdag mijn internationaal rijbewijs gehaald bij de ANWB, Sleutels geregeld zodat vriend Ronald mijn katten eten kan geven en de tank van mijn auto gevuld met benzine zodat ik dat allemaal niet meer hoef te doen. Dinsdag heb ik een vrije dag en dus kan ik de laatste dingetjes doen. Mijn huis moet nog schoon, mijn losgeld-pot moet nog ingewisseld worden en ik moet nog een SD kaart halen voor de videocamera die ik voor mijn verjaardag van Heidi heb gekregen. Ik heb er wel één maar die is maar 2 Gigabyte groot en we willen wel kwaliteit opnames, dus moet er geïnvesteerd worden. Hopelijk zijn die dingen niet al te duur !
Ondanks alle goede voorbereidingen spoken er bij mij wel dingen door mijn hoofd, Dingen waar ik wakker van kan liggen, Ik noem er een één:
Tickets toesturen doen ze steeds minder, vroeger kon je die halen bij een reisbureau maar steeds minder mensen boeken via zo'n bureau. Wij dus ook niet, we hebben "losse onderdelen" geboekt bij verschillende online agentschappen. Dit brengt wel risico's met zich mee, Wat als het agentschap zijn werk niet goed gedaan heeft en je aan de balie komt om je tickets te halen maar je naam komt niet voor in hun systeem ? We hebben een zogenaamde code-shared flight wat inhoud dat er een samenwerkingsverband is tussen twee of meerdere vliegmaatschappijen en dus kwam ik per toeval erachter dat we niet met de geboekte United airlines vliegen maar met Continental airlines. En passant waren ze ook nog vergeten te vermelden dat de vlucht eerder gaat dan vermeld. Ok, het was maar vijf minuten maargoed het is een principekwestie, Waar ligt de grens, bij 15 minuten, een half uur, of een uur ? Waren we dan nog steeds niet ingelicht ?
Toen ik net geboekt had ging ik direct kijken of het mogelijk was om de stoelen toe te wijzen, dit kan bij de meeste vliegmaatschappijen en tot mijn plezier kon dat ook bij United. Echter nu duidelijk is dat het dus geen United toestel is, maar Continental staan die stoelen dan nog steeds vast ? Allemaal vragen waar ik vast en zeker antwoord op kan krijgen als ik maar genoeg Google-skills heb, of als ik genoeg geduld heb om in de wacht te gaan staan bij het callcenter van Continental, Maar ik heb het maar niet gedaan. Eerlijk gezegd ben ik al blij als ik straks in het vliegtuig zit, Pas dan kan ik gerust zijn en genieten van de vakantie.
Ondertussen is Qwen flink verkouden ondanks dat ik dit haar uitdrukkelijk verboden had, Ik wilde het eigenlijk het liefst contractueel vast laten leggen; "Ik Qwendoline verklaar hierbij plechtig dat ik niet ziek zal worden voor of tijdens de reis" Gekheid natuurlijk, je doet er niks aan maar je zal toch een echte griep krijgen zeg ! Je komt de vliegveld niet eens af misschien. Want als Amerikanen bacteriën buiten Amerika brengen is dat prima, maar oh wee als het omgekeerd gebeurd, je word desnoods in quarantaine gezet ! Goed, we gaan er maar vanuit dat het bij verkouden blijft. Ik blijf toch een doemdenker wat dit soort dingen aangaat.

Ondertussen kijk ik met een schuin oog naar de planning (hier rechts op de pagina), We gaan het nog druk krijgen en uitslapen is er niet echt bij ben ik bang. Hoewel uitslapen één van mijn hobby's is moet ik zeggen dat het natuurlijk zonde van de tijd is om meer te slapen dan nodig is. Het gaat wel een uitputtingsslag worden werd ons gisteren pijnlijk duidelijk. We waren bij de Elf Fantasy fair, een festival bij kasteel de Haar nabij Utrecht en hebben de hele dag geslenterd over het terrein. Berengezellig en leuk maar aan het einde van de dag waren we behoorlijk stuk ! Hoe moet dat dan gaan in New York als we zeven dagen lang zoveel lopen ? Heidi en ik waren bij ons avontuur twee jaar geleden ook al zo stuk. Maargoed het is ab-so-luut de moeite waard, en gaan het natuurlijk niet voor niets voor een tweede keer doen.

Gisteravond even naar de Times-square webcam gekeken en gezien dat het stuk tussen de twee wegen die er samenkomen nu klaar is. Er is nu een soort tribune gebouwd waar de toeristen op kunnen zitten. Waarom zou je midden op een kruispunt willen gaan zitten ? Om die vraag te beantwoorden moet je er geweest zijn. Hoewel het niets meer en minder is als een zeer druk kruispunt met een hoop lichtreklame blijft het een mooi schouwspel. Het gevoel om op het populairste en meest gefilmde plekje van Amerika te staan is niet in woorden uit te drukken. Het gevoel is universeel, mensen uit alle windstreken van de wereld doen ze allemaal hetzelfde; Om je heen kijken met een gelukzalige uitdrukking op je gezicht !

Nog drie dagen -vandaag, en dag van vertrek tellen we gemakshalve niet meer mee- en dan gaan we dit mooie avontuur beleven.

Times Square Cam - EarthCam

Times Square Cam - EarthCam

New York, city of dreams

Of word het toch een nachtmerrie ?
Natuurlijk is New York een stad om in weg te dromen, maar je moet er wel eerst kunnen komen..
Twee jaar geleden had ik de middelen om er heen te gaan en heb ik een week naar New York geregeld voor mij en mijn vriendin Heidi, die ik toen pas een paar weken kende. Toen we over Times square liepen waren we het er over eens; Wat zou dochter Qwendoline het geweldig vinden om hier bij ons te zijn, al die lichtjes, die winkeltjes, de fastfood zaken op elke hoek. En vooral al die leuke dingen die we toen geplanned hadden zoals een helicoptervlucht boven de stad en wat voor een 15 jarige nog misschien wel leuker is, shoppen bij Macy's en al die andere mega warenhuizen !!
Het idee werd geboren om haar de volgende keer mee te nemen, Hoewel bijna onuitvoerbaar door het financiele aspect beloofde ik haar bij terugkomst dat ik haar een keer mee zou nemen naar deze zeer bijzondere stad, De stad die vele mensen alleen maar kennen van de films en series op de televisie. De stad die voor sommige geweldig is, en voor andere zo hard. Stad van tegenstrijdigheden maar ook van dromen. Ach zo kan ik nog wel even doorgaan met cliché's..

Na een jaar sparen werd duidelijk dat het eigenlijk niet kon, auto gaf kuren en kostte me veel geld en bovendien ging het in de privé sfeer niet goed, Qwen had zich er denk ik al bij neergelegd dat het niet ging gebeuren, tenminste in elk geval niet dit jaar. Maar gelukkig kwam er een ommekeer zowel in de privé sfeer en in de financieen. Ik belde Qwen op met de vraag "Wil je nog steeds naar New York ?" Hoe bedoel je vragen naar de bekende weg en er werd een beetje vol ongeloof gestameld "ehh ja natuurlijk" , Nou ze heeft de halve school bij elkaar geschreeuwd hoorde ik later, "Ik ga naar New York, ik ga er toch heen !!"
Qwen is niet zo'n verwend meisje wat alles krijgt wat haar hartje begeerd -integendeel zelfs- ze moet het doen met een huishouden wat misschien wel onder de minimum norm leeft, Bovendien als iemand het verdient heeft is zei het wel. ze heeft in moeilijke omstandigheden (zacht uitgedrukt) haar moeder geholpen met het managen van het gezin. Iets waarvoor ik haar heel erg bewonder !

Na maanden van het plannen van reis, de hotels en de bezienswaardigheden was het dan bijna zover, nog drie weken te gaan !!! Niet alleen Qwen kijkt er naar uit, Maar mijn vriendin en ik natuurlijk ook. Het is maar een week en kost een klauw met geld maar de finish is in zicht..
En dan ...... Vulkaanuitbarsting op Ijsland en de bijkomstige wolk van vulkanisch as die vliegtuigmotoren kan doen uitvallen ... Nou kijk ik vaak Discovery channel en weet dus dat dit een serieus en niet overdreven probleem is ! Maar wat Discovery je niet leert is hoelang die wolk boven je land kan blijven, en hoelang een vulkaan die vervelende as kan spuwen. Een dagje de luchthaven dicht, ik maakte me nog geen zorgen... Maar na dag vier en nog 9 dagen te gaan voor onze grote kleine reis begon ik hem aardig te knijpen. Gelukkig zijn er gisteren alweer drie vluchten weg, waaronde één naar New York maar ik blijf op mijn hoede want moeder natuur is niet te temmen en een nieuwe wolk kan letterlijk "roet" in het eten gooien. Angstvallig hou ik de webcam die gericht staat op de vukaan in de gaten, Niet dat ik er ook maar iets aan kan doen trouwens, maargoed.

Heidi en Qwen zien het al weer helemaal zitten maar ik -toch een geboren optimist- ben er pas gerust op als we in het vliegtuig zitten, Op weg naar de city of dreams...