vrijdag 30 april 2010

Dag 2

Vandaag stond op het progamma the Statue of Liberty en bezoek aan Coney Island.
We waren al vroeg uit de veren, Eerst een kop koffie en een paar broodjes gegeten bij de Starbucks, De Starbucks was al een favoriet van ons op Schiphol maar in Amerika vind je ze zowat op elke straathoek. En het komt dan ook mooi uit dat er een op ongeveer 30 meter lopen van ons hotel bevind. Na de koffie met de metro richting Battery park, een rit waar je in de grote steden van Nederland minstens 30 tot 45 minuten over zou doen maar het openbaar vervoer zit in NYC goed in elkaar en dus is het slechts tien minuten. Heerlijk die Metro, waarom kan dat in Nederland niet vraag je je af.

Bij Battery park (dankt zijn naam aan een batterij van afweergeschut langs de rivier) aangekomen hadden we tickets gereserveerd voor de boottocht naar Liberty Island, Bezoek aan de statue of Liberty en bezoek aan het kroontje in dat beeld. Een goede zet blijkt achteraf want je loopt vrij makkelijk langs de rijen heen omdat je behandeld word als VIP, en dat voor 3 dollar meer was het een briljante zet van Heidi om dat te doen. We moesten wel nog even in de rij om de reserveringen om te ruilen voor tickets, Eenmaal in de rij kreeg Qwen een spontane bloedneus !! Dat was wel even schrikken maar gelukkig was het al snel weer gestopt.
De boottocht naar Liberty Island was net als twee jaar geleden erg leuk, en het moet gezegt worden dat het weer daar ook parten in speeld. Practig weer, ongeveer 25 graden. Kan bijna niet beter ! We misten helaas onze 11.00 uur afspraak voor het "kroontje" maar we konden gewoon met de groep van 11.45 uur mee, tot mn opluchting. Je komt er niet zomaar in de kroon van het vrijheidsbeeld, je moet er wel wat voor overhebben want je krijgt een fouillering waar de Amerikaanse grenswachten een puntje aan zuigen, zelfs de schoenen moesten uit ! Onderweg naar boven moet je ongeveer drie keer je kaartjes laten zien. Echt ongelovelijk ;)
Er is geen lift naar boven en het zijn 342 treden die je op moet voordat je er bent, Onderweg zijn we maar een paar keer gestopt om adem te halen want in 1 keer red je het niet. Eenmaal boven is het uitzicht prachtig en tel daarbij op dat er maar ongeveer 200 mensen per dag in het kroontje mogen, dus dat maakt het allemaal wel speciaal. De wachtlijst voor het Kroontje zit nu al vol voor Oktober heb ik me laten vertellen.

Later op de dag naar Coney Island in Brooklyn. Met de nummer 4 en aansluitend de nummer Q Metro is het een fluitje van een cent om er te komen. Uitgestapt bij Brighton beach en vanaf daar over de boulevard gelopen, De bedoeling was om naar het rollercoasterpark en New York Aquarium te gaan maar beiden bleken helaas dicht. het rollercoasterpark was tijdens het voorseizoen alleen in de weekenden geopend en voor het aquarium waren we te laat voor. Het was niet erg want de wandeling er naar toe was leuk en we hadden schitterend weer. Onderweg nog langs "Nathans" gegaan, naar verluid de beste hotdog in de wereld verkopen ze daar. En ik moet zeggen; Hij was bijzonder lekker !!

Terug naar Manhatten voor de Imax 3D film "Alice in Wonderland", een geweldige film -niet mijn genre- maar door de 3D effecten ontzettend leuk. Na de film naar de Cold Stone Creamery gegaan waar het ijs voor je neus bereid word. Als je in New York bent moet je er zeker heen gaan. Vermoeid van de lange dag weer naar het hotel, New York is geweldig maar dodeijk vermoeiend ;)

Dag 1 (vervolg)

We zijn er ! De landing was verre van idiaal, het vliegtuig schudde heen en weer tijdens het aanvliegen zodanig dat je nog liever in de achtbaan zou zitten. Heidi was zo wit als een laken na de landing, en ook mijn maag begon te protesteren.. Nadat we het vliegtuig uit waren bleek dat ik mijn trui vergeten was in het vliegtuig en ondanks dat ik terug ben gegaan om te zoeken kon ik hem niet meer vinden, jammer, want het was juist de trui die ik twee jaar geleden bij de New York Yankees had gekocht. Wie weet krijg ik hem nog terug van de "lost & found" van het vliegveld als we terug gaan.

Na het landen door de douane heen, duurde wel iets langer als twee jaar geleden maar in principe waren we er zo doorheen. De reis naar Manhatten wilde we per metro doen maar dat bleek een omweg te zijn en hebben uiteindelijk de bus genomen. Inmiddels was het spitsuur in New York en dus hebben we er meer dan een uur over gedaan. Eenmaal afgezet bij Bryant park lopen met de koffers naar 70 Park Aveneu waar ons hotel zit. De hotelkamer blijkt in orde, en voldoet naar New Yorkse maatstaven, we hebben een beetje de ruimte waar je in de gemiddelde hotelkamer normaal je kont niet kan keren. Enige nadeel is het uitzicht, dat is namelijk een stenen muur hahahaha. Maar het mag de pret allemaal niet drukken hoor !

Na een lekkere hotdog gegeten te hebben, en een lekkere kop koffie bij Starbucks te hebben genomen op weg naar Times Square, het hartje van Manhatten en mijn favoriete plaats in New York. Wat een overdaad aan lichtreklames, wat een mensen allemaal. Het hele plein stond vol met touristen. het blijft een prachtig schouwspel. Seeing is believing, je moet er echt zijn geweest om de sfeer te proeven.

We waren behoorlijk moe van de reis maar toch even naar de M&M store geweest, Qwen keek hier haar ogen uit. Zoveel mechandise van M&M's gewoonweg onbeschrijvelijk, Jassen, tassen, handdoeken, Kaartspellen, sleutelhangers etc etc ...

Hierna weer naar het hotel, het was inmiddels al 22.00 uur en door het tijdsverschil waren wij al veel langer op dan je normaal doet. Morgen naar miss Liberty en Coney Island, we kijken er echt naar uit !

woensdag 28 april 2010

DAG 1

Vanmorgen werd ik wakker gemaakt door Heidi en Jewel, veel te vroeg maar Jewel moest uitgezwaaid worden naar school. Die zien we niet meer voor we op vakantie gaan, Ze zou het liefst meegesmokkeld worden in één van de koffers maar helaas, ze moest gewoon naar school terwijl wij vandaag !!! op vakantie gaan. Best zielig maar haar tijd komt nog wel een keertje.
Maargoed, vandaag is dus de dag, de koffers zijn gepakt en de paspoorten liggen klaar. De weersvoorspellingen voor New York zijn meer dan uitstekend te noemen, 21 graden bij aankomst en verderop in de week word het zelfs 30 graden. Wat mij betreft kan het niet beter !
Heidi en Qwen zijn al aan het douchen en zometeen ik nog en dan vertrekken we om 09.15 richting schiphol. De auto parkeer ik nabij schiphol en worden dan met een busje naar de vertrekhal gebracht. Dan begint de lange reis die niet onderschat mag worden, Je moet drie uur aanwezig zijn voor een intercontinentale vlucht en dus is het lang wachten. Daarna zit je toch acht uur in een vliegtuig en ik spreek uit ervaring dat dit een hele lange zit is. We nemen uiteraard genoeg lectuur mee en we hebben een laptop, dus vermaak is er wel een beetje.
Nou, ik ga ook maar eens onder de douche stappen. Voor de thuisblijvers; We vliegen met continental airlines om 13.15 CO Newark.

Later meer...

zondag 25 april 2010

Nog drie dagen !

Van die vulkaan horen we niet veel meer, hoewel het gevaar nog steeds aanwezig is ben ik er een stuk meer gerust op dan een week geleden. De vulkaan spuwt nog wel rook maar experts zeggen dat het niet zoveel meer is als voorheen, en wat het spuwt is hoofdzakelijk stoom.
De voorbereidingen gaan dus gewoon door zoals gepland. Vrijdag mijn internationaal rijbewijs gehaald bij de ANWB, Sleutels geregeld zodat vriend Ronald mijn katten eten kan geven en de tank van mijn auto gevuld met benzine zodat ik dat allemaal niet meer hoef te doen. Dinsdag heb ik een vrije dag en dus kan ik de laatste dingetjes doen. Mijn huis moet nog schoon, mijn losgeld-pot moet nog ingewisseld worden en ik moet nog een SD kaart halen voor de videocamera die ik voor mijn verjaardag van Heidi heb gekregen. Ik heb er wel één maar die is maar 2 Gigabyte groot en we willen wel kwaliteit opnames, dus moet er geïnvesteerd worden. Hopelijk zijn die dingen niet al te duur !
Ondanks alle goede voorbereidingen spoken er bij mij wel dingen door mijn hoofd, Dingen waar ik wakker van kan liggen, Ik noem er een één:
Tickets toesturen doen ze steeds minder, vroeger kon je die halen bij een reisbureau maar steeds minder mensen boeken via zo'n bureau. Wij dus ook niet, we hebben "losse onderdelen" geboekt bij verschillende online agentschappen. Dit brengt wel risico's met zich mee, Wat als het agentschap zijn werk niet goed gedaan heeft en je aan de balie komt om je tickets te halen maar je naam komt niet voor in hun systeem ? We hebben een zogenaamde code-shared flight wat inhoud dat er een samenwerkingsverband is tussen twee of meerdere vliegmaatschappijen en dus kwam ik per toeval erachter dat we niet met de geboekte United airlines vliegen maar met Continental airlines. En passant waren ze ook nog vergeten te vermelden dat de vlucht eerder gaat dan vermeld. Ok, het was maar vijf minuten maargoed het is een principekwestie, Waar ligt de grens, bij 15 minuten, een half uur, of een uur ? Waren we dan nog steeds niet ingelicht ?
Toen ik net geboekt had ging ik direct kijken of het mogelijk was om de stoelen toe te wijzen, dit kan bij de meeste vliegmaatschappijen en tot mijn plezier kon dat ook bij United. Echter nu duidelijk is dat het dus geen United toestel is, maar Continental staan die stoelen dan nog steeds vast ? Allemaal vragen waar ik vast en zeker antwoord op kan krijgen als ik maar genoeg Google-skills heb, of als ik genoeg geduld heb om in de wacht te gaan staan bij het callcenter van Continental, Maar ik heb het maar niet gedaan. Eerlijk gezegd ben ik al blij als ik straks in het vliegtuig zit, Pas dan kan ik gerust zijn en genieten van de vakantie.
Ondertussen is Qwen flink verkouden ondanks dat ik dit haar uitdrukkelijk verboden had, Ik wilde het eigenlijk het liefst contractueel vast laten leggen; "Ik Qwendoline verklaar hierbij plechtig dat ik niet ziek zal worden voor of tijdens de reis" Gekheid natuurlijk, je doet er niks aan maar je zal toch een echte griep krijgen zeg ! Je komt de vliegveld niet eens af misschien. Want als Amerikanen bacteriën buiten Amerika brengen is dat prima, maar oh wee als het omgekeerd gebeurd, je word desnoods in quarantaine gezet ! Goed, we gaan er maar vanuit dat het bij verkouden blijft. Ik blijf toch een doemdenker wat dit soort dingen aangaat.

Ondertussen kijk ik met een schuin oog naar de planning (hier rechts op de pagina), We gaan het nog druk krijgen en uitslapen is er niet echt bij ben ik bang. Hoewel uitslapen één van mijn hobby's is moet ik zeggen dat het natuurlijk zonde van de tijd is om meer te slapen dan nodig is. Het gaat wel een uitputtingsslag worden werd ons gisteren pijnlijk duidelijk. We waren bij de Elf Fantasy fair, een festival bij kasteel de Haar nabij Utrecht en hebben de hele dag geslenterd over het terrein. Berengezellig en leuk maar aan het einde van de dag waren we behoorlijk stuk ! Hoe moet dat dan gaan in New York als we zeven dagen lang zoveel lopen ? Heidi en ik waren bij ons avontuur twee jaar geleden ook al zo stuk. Maargoed het is ab-so-luut de moeite waard, en gaan het natuurlijk niet voor niets voor een tweede keer doen.

Gisteravond even naar de Times-square webcam gekeken en gezien dat het stuk tussen de twee wegen die er samenkomen nu klaar is. Er is nu een soort tribune gebouwd waar de toeristen op kunnen zitten. Waarom zou je midden op een kruispunt willen gaan zitten ? Om die vraag te beantwoorden moet je er geweest zijn. Hoewel het niets meer en minder is als een zeer druk kruispunt met een hoop lichtreklame blijft het een mooi schouwspel. Het gevoel om op het populairste en meest gefilmde plekje van Amerika te staan is niet in woorden uit te drukken. Het gevoel is universeel, mensen uit alle windstreken van de wereld doen ze allemaal hetzelfde; Om je heen kijken met een gelukzalige uitdrukking op je gezicht !

Nog drie dagen -vandaag, en dag van vertrek tellen we gemakshalve niet meer mee- en dan gaan we dit mooie avontuur beleven.

maandag 19 april 2010

New York, city of dreams

Of word het toch een nachtmerrie ?
Natuurlijk is New York een stad om in weg te dromen, maar je moet er wel eerst kunnen komen..
Twee jaar geleden had ik de middelen om er heen te gaan en heb ik een week naar New York geregeld voor mij en mijn vriendin Heidi, die ik toen pas een paar weken kende. Toen we over Times square liepen waren we het er over eens; Wat zou dochter Qwendoline het geweldig vinden om hier bij ons te zijn, al die lichtjes, die winkeltjes, de fastfood zaken op elke hoek. En vooral al die leuke dingen die we toen geplanned hadden zoals een helicoptervlucht boven de stad en wat voor een 15 jarige nog misschien wel leuker is, shoppen bij Macy's en al die andere mega warenhuizen !!
Het idee werd geboren om haar de volgende keer mee te nemen, Hoewel bijna onuitvoerbaar door het financiele aspect beloofde ik haar bij terugkomst dat ik haar een keer mee zou nemen naar deze zeer bijzondere stad, De stad die vele mensen alleen maar kennen van de films en series op de televisie. De stad die voor sommige geweldig is, en voor andere zo hard. Stad van tegenstrijdigheden maar ook van dromen. Ach zo kan ik nog wel even doorgaan met cliché's..

Na een jaar sparen werd duidelijk dat het eigenlijk niet kon, auto gaf kuren en kostte me veel geld en bovendien ging het in de privé sfeer niet goed, Qwen had zich er denk ik al bij neergelegd dat het niet ging gebeuren, tenminste in elk geval niet dit jaar. Maar gelukkig kwam er een ommekeer zowel in de privé sfeer en in de financieen. Ik belde Qwen op met de vraag "Wil je nog steeds naar New York ?" Hoe bedoel je vragen naar de bekende weg en er werd een beetje vol ongeloof gestameld "ehh ja natuurlijk" , Nou ze heeft de halve school bij elkaar geschreeuwd hoorde ik later, "Ik ga naar New York, ik ga er toch heen !!"
Qwen is niet zo'n verwend meisje wat alles krijgt wat haar hartje begeerd -integendeel zelfs- ze moet het doen met een huishouden wat misschien wel onder de minimum norm leeft, Bovendien als iemand het verdient heeft is zei het wel. ze heeft in moeilijke omstandigheden (zacht uitgedrukt) haar moeder geholpen met het managen van het gezin. Iets waarvoor ik haar heel erg bewonder !

Na maanden van het plannen van reis, de hotels en de bezienswaardigheden was het dan bijna zover, nog drie weken te gaan !!! Niet alleen Qwen kijkt er naar uit, Maar mijn vriendin en ik natuurlijk ook. Het is maar een week en kost een klauw met geld maar de finish is in zicht..
En dan ...... Vulkaanuitbarsting op Ijsland en de bijkomstige wolk van vulkanisch as die vliegtuigmotoren kan doen uitvallen ... Nou kijk ik vaak Discovery channel en weet dus dat dit een serieus en niet overdreven probleem is ! Maar wat Discovery je niet leert is hoelang die wolk boven je land kan blijven, en hoelang een vulkaan die vervelende as kan spuwen. Een dagje de luchthaven dicht, ik maakte me nog geen zorgen... Maar na dag vier en nog 9 dagen te gaan voor onze grote kleine reis begon ik hem aardig te knijpen. Gelukkig zijn er gisteren alweer drie vluchten weg, waaronde één naar New York maar ik blijf op mijn hoede want moeder natuur is niet te temmen en een nieuwe wolk kan letterlijk "roet" in het eten gooien. Angstvallig hou ik de webcam die gericht staat op de vukaan in de gaten, Niet dat ik er ook maar iets aan kan doen trouwens, maargoed.

Heidi en Qwen zien het al weer helemaal zitten maar ik -toch een geboren optimist- ben er pas gerust op als we in het vliegtuig zitten, Op weg naar de city of dreams...