Daarna naar de M&M's store want ik wilde nog wat kopen voor Ronald, Dit is mijn kameraad die voor mijn katten zorgt thuis. Ik besluit een grote M&M's handdoek te kopen. De dames willen nog wel verder kijken maar kijkend op de klok begin ik nattigheid te voelen en geef aan dat we beter kunnen gaan. De koffers hadden we in een locker van het hotel achtergelaten en halen deze op. Kijkend op de kaart besluiten we te gaan lopen naar Grand central station want het is maar een relatief kleine afstand en een taxi is teveel gedoe met al die one-way straten. We krijgen er lichtelijk spijt van, want het sjouwen van de koffers door de drukke straten is toch wel erg zwaar, vooral na zo'n vermoeiende week. De tijd begint ook ernstig te dringen en tot overmaat van ramp weten we niet precies waar de bus naar Newark airport zal stoppen. Uiteindelijk een Starbucks ingelopen en het gevraagd aan iemand, Die geeft aan dat het om de hoek is. Daar aangekomen staat er gelukkig al een bus. Onderweg doet de bus nog een paar haltes aan, We hebben geluk dat we op Grand Central zijn opgestapt want er staat een rij die zo lang is dat je er wel drie bussen mee kan vullen. We kijken meelevend naar de boze mensenmassa maar zijn gelukkig dat wij al een plekje hebben. De bus kan redelijk doorrijden maar het word later en later en het doomscenario dat we onze vlucht zouden kunnen missen speelt zich steeds prominenter in mijn hoofd af. Dat dit in Buffalo gebeurde was achteraf wel grappig, maar een intercontinentale vlucht moet je echt niet missen.
Aangekomen op Newark Liberty airport lijkt alles rustig, er staat een kleine rij voor de bagage-afgifte en volgens de vriendelijke dame die me 50 dollar afrekend voor de extra koffer hebben we zelfs nog tijd om een sigaretje te roken. Na ons laatste peukie in New York naar de douane, Daar aangekomen worden we geconfronteerd met een rij die je niet kan voorstellen. We sluiten aan maar worden op de schouders getikt, "Sorry people but the line starts there !" Oops, de rij is nog langer dan we al dachten. Met nog een uur te gaan voor we vliegen begin in hem weer te knijpen.. De rij schiet aardig op, de Amerikanen werken efficient maar de rij is zo lang dat we er toch ruim drie kwartier over doen om er doorheen te komen. Gelukkig hebben we het gehaald....
De terugreis valt zwaar voor de dames, ze zijn moe en kunnen niet slapen. Als Qwen af en toe indommelt word ze steeds gewekt door de piloot die wat zegt of andere dingen, Ik geniet vooral van mijn plekje bij het raam en zie de duisternis op ons afkomen. We vliegen tegen de draaiing van de aarde in en dus komt de nacht snel en duurt maar erg kort. Ik besluit te gaan slapen en dat lukt gelukkig. De heen en terugreis is mijn in elk geval erg meegevallen, Als het ochtend word en we aankomen bij de kust van Nederland zie ik een grijs wolkendek boven ons land hangen, de temperatuur in New York was om en bij de 25 graden maar in Nederland is het 8 graden, om depri van te worden !! Ik schiet een video van de landing en dan zijn we weer thuis...
Ik vond het weer een mooie belevenis, New York is mijn tweede thuis geworden en heb nu al weer heimwee....