New York, city of dreams

Of word het toch een nachtmerrie ?
Natuurlijk is New York een stad om in weg te dromen, maar je moet er wel eerst kunnen komen..
Twee jaar geleden had ik de middelen om er heen te gaan en heb ik een week naar New York geregeld voor mij en mijn vriendin Heidi, die ik toen pas een paar weken kende. Toen we over Times square liepen waren we het er over eens; Wat zou dochter Qwendoline het geweldig vinden om hier bij ons te zijn, al die lichtjes, die winkeltjes, de fastfood zaken op elke hoek. En vooral al die leuke dingen die we toen geplanned hadden zoals een helicoptervlucht boven de stad en wat voor een 15 jarige nog misschien wel leuker is, shoppen bij Macy's en al die andere mega warenhuizen !!
Het idee werd geboren om haar de volgende keer mee te nemen, Hoewel bijna onuitvoerbaar door het financiele aspect beloofde ik haar bij terugkomst dat ik haar een keer mee zou nemen naar deze zeer bijzondere stad, De stad die vele mensen alleen maar kennen van de films en series op de televisie. De stad die voor sommige geweldig is, en voor andere zo hard. Stad van tegenstrijdigheden maar ook van dromen. Ach zo kan ik nog wel even doorgaan met cliché's..

Na een jaar sparen werd duidelijk dat het eigenlijk niet kon, auto gaf kuren en kostte me veel geld en bovendien ging het in de privé sfeer niet goed, Qwen had zich er denk ik al bij neergelegd dat het niet ging gebeuren, tenminste in elk geval niet dit jaar. Maar gelukkig kwam er een ommekeer zowel in de privé sfeer en in de financieen. Ik belde Qwen op met de vraag "Wil je nog steeds naar New York ?" Hoe bedoel je vragen naar de bekende weg en er werd een beetje vol ongeloof gestameld "ehh ja natuurlijk" , Nou ze heeft de halve school bij elkaar geschreeuwd hoorde ik later, "Ik ga naar New York, ik ga er toch heen !!"
Qwen is niet zo'n verwend meisje wat alles krijgt wat haar hartje begeerd -integendeel zelfs- ze moet het doen met een huishouden wat misschien wel onder de minimum norm leeft, Bovendien als iemand het verdient heeft is zei het wel. ze heeft in moeilijke omstandigheden (zacht uitgedrukt) haar moeder geholpen met het managen van het gezin. Iets waarvoor ik haar heel erg bewonder !

Na maanden van het plannen van reis, de hotels en de bezienswaardigheden was het dan bijna zover, nog drie weken te gaan !!! Niet alleen Qwen kijkt er naar uit, Maar mijn vriendin en ik natuurlijk ook. Het is maar een week en kost een klauw met geld maar de finish is in zicht..
En dan ...... Vulkaanuitbarsting op Ijsland en de bijkomstige wolk van vulkanisch as die vliegtuigmotoren kan doen uitvallen ... Nou kijk ik vaak Discovery channel en weet dus dat dit een serieus en niet overdreven probleem is ! Maar wat Discovery je niet leert is hoelang die wolk boven je land kan blijven, en hoelang een vulkaan die vervelende as kan spuwen. Een dagje de luchthaven dicht, ik maakte me nog geen zorgen... Maar na dag vier en nog 9 dagen te gaan voor onze grote kleine reis begon ik hem aardig te knijpen. Gelukkig zijn er gisteren alweer drie vluchten weg, waaronde één naar New York maar ik blijf op mijn hoede want moeder natuur is niet te temmen en een nieuwe wolk kan letterlijk "roet" in het eten gooien. Angstvallig hou ik de webcam die gericht staat op de vukaan in de gaten, Niet dat ik er ook maar iets aan kan doen trouwens, maargoed.

Heidi en Qwen zien het al weer helemaal zitten maar ik -toch een geboren optimist- ben er pas gerust op als we in het vliegtuig zitten, Op weg naar de city of dreams...